Plastik enjeksiyon kalıpları için yüzey işleme teknolojisinin işlevleri nelerdir?

Plastik enjeksiyon kalıbı plastik ürünlerin üretim sürecinde hayati bir araçtır. Kalitesi, plastik ürünlerin kalıplama kalitesini ve üretim verimliliğini doğrudan etkiler. Plastik enjeksiyon kalıplarının servis ömrünü ve üretim verimliliğini artırmak için yüzey işleme teknolojisi giderek daha önemli hale geliyor. Sadece bu değil, plastik ürünlerin çeşitlenmesi ve kalite gerekliliklerinin iyileştirilmesiyle birlikte, plastik enjeksiyon kalıplarının yüzey işleme teknolojisine yönelik gereksinimler de giderek artıyor.

1. Krom kaplama işlemi
Krom kaplama yaygın olarak kullanılan bir yüzey işleme teknolojisidir. Ana işlevi, kalıbın aşınma direncini ve korozyon direncini arttırmak için kalıbın yüzeyinde düzgün ve pürüzsüz bir krom tabakası oluşturmaktır. Krom kaplama iki şekilde yapılabilir: elektrokaplama ve kimyasal kaplama.
Elektrokaplama krom kaplama, kalıbın kromat içeren bir elektrolit içine yerleştirilmesidir ve elektrik akımının etkisiyle, düzgün bir krom tabakası oluşturmak için krom iyonları kalıbın yüzeyinde biriktirilir. Bu yöntem, kalıp yüzeyinin kalitesini sağlamak için krom tabakasının kalınlığını ve tekdüzeliğini kontrol edebilir. Akımsız krom kaplama, kalıbın krom kompleksi içeren bir çözelti içine yerleştirilmesi ve belirli bir sıcaklık ve basınç altında krom kompleksinin kalıbın yüzeyinde bir krom tabakası oluşturacak şekilde biriktirilmesidir. Elektrokaplama ile karşılaştırıldığında, elektriksiz kaplamanın avantajı, karmaşık şekilli kalıpların yüzeyinde düzgün bir krom tabakası oluşturabilmesidir, ancak maliyeti daha yüksektir.
Krom kaplama, kalıbın yüzey sertliğini ve aşınma direncini artırabilir, kalıp ile plastik malzeme arasındaki sürtünmeyi azaltabilir ve kalıbın servis ömrünü uzatabilir. Ek olarak, krom kaplama tabakası iyi bir korozyon direncine sahiptir ve kalıp yüzeyini kimyasal korozyondan koruyabilir, böylece kalıbın stabilitesini ve güvenilirliğini artırabilir.

2. Nitrürleme tedavisi
Nitrürleme işlemi, kalıbın yüzeyinde nitrür tabakası oluşturan bir yüzey işleme teknolojisidir. Ana işlevi kalıbın sertliğini, aşınma direncini ve korozyon direncini arttırmaktır. Nitrürleme işlemi iki şekilde gerçekleştirilebilir: gaz nitrürleme ve iyon nitrürleme.
Gaz nitrürleme, kalıbı nitrojen gazı (amonyak gibi) içeren yüksek sıcaklıktaki bir ortama yerleştirmektir, böylece nitrojen atomları kalıbın yüzeyine nüfuz eder ve nitrürlenmiş bir tabaka oluşturmak üzere kalıp matrisindeki demir elementlerle kimyasal olarak reaksiyona girer. daha yüksek sertlik. Bu yöntem, kalıbın yüzeyinde düzgün bir nitrür tabakası oluşturabilir ve kalıbın sertliğini ve aşınma direncini artırabilir. İyon nitrürleme, kalıbın yüzeyinde düzgün ve yoğun bir nitrür tabakası oluşturmak için iyon ışın bombardımanını kullanır. Gaz nitrürleme ile karşılaştırıldığında iyon nitrürleme daha düşük sıcaklıkta gerçekleştirilebilir ve nitrürlenmiş katman daha yoğundur ve daha yüksek sertliğe ve korozyon direncine sahiptir.
Nitrürlenmiş katman, kalıbın servis ömrünü ve korozyon direncini etkili bir şekilde artırabilen yüksek sertliğe ve aşınma direncine sahiptir. Aynı zamanda nitrür tabakası mükemmel ısı direncine sahiptir ve yüksek sıcaklıktaki ortamlarda stabil kalır, bu nedenle enjeksiyonlu kalıplama işlemi sırasında da iyi bir koruyucu rol oynayabilir.

3. Kumlama
Kumlama yaygın olarak kullanılan bir yüzey işleme teknolojisidir. Ana işlevi, kalıbın kayma direncini ve yapışmasını iyileştirmek için kalıbın yüzeyinde orta derecede pürüzlü bir doku tabakası oluşturmaktır. Kumlama iki şekilde yapılabilir: mekanik kumlama ve kimyasal kumlama.
Mekanik kumlama, aşındırıcı parçacıkları kalıbın yüzeyine püskürtmek için yüksek hızlı bir kumlama makinesi kullanır, bu da belirli bir pürüzlülüğe sahip bir yüzey oluşturmak için darbe ve taşlamaya neden olur. Bu yöntem, karmaşık şekilli kalıp yüzeylerini kumlayabilir ve farklı plastik malzemelerin gereksinimlerini karşılamak için kumlamanın pürüzlülüğünü kontrol edebilir. Kimyasal kumlama, belirli bir pürüzlülüğe sahip bir yüzey oluşturmak üzere kalıbın yüzeyini aşındırmak için kimyasal çözeltiler kullanır. Mekanik kumlamayla karşılaştırıldığında kimyasal kumlama, kumlamanın derinliğini ve şeklini kontrol edebilir, böylece kalıp yüzeyinin dokusunu daha hassas şekilde ayarlayabilir.
Kumlama, kalıp yüzeyinin sürtünme katsayısını artırabilir, kalıp ile plastik malzeme arasındaki yapışmayı iyileştirebilir, plastik malzemenin enjeksiyon kalıplama işlemi sırasında kaymasını önleyebilir, böylece ürünün boyutsal doğruluğunu ve yüzey kalitesini iyileştirebilir. Ayrıca kumlama, kalıp yüzeyinin düzgünlüğünü de ortadan kaldırabilir, bu da kalıp üzerindeki plastik malzemelerin doldurulması ve soğutulması açısından faydalıdır, böylece ürünün kalıplama verimliliği artar.

4. Oksidasyon tedavisi
Oksidasyon işlemi, kalıbın yüzeyinde oksit tabakası oluşturan bir yüzey işleme teknolojisidir. Ana işlevi kalıbın korozyon direncini ve yüzey sertliğini arttırmaktır. Oksidasyon işlemi iki şekilde gerçekleştirilebilir: termal oksidasyon ve kimyasal oksidasyon.
Termal oksidasyon, kalıbın belirli bir sıcaklığa kadar ısıtılması ve böylece kalıbın yüzeyinin oksijenle reaksiyona girerek yoğun bir oksit tabakası oluşturmasıdır. Bu yöntem kalıp yüzeyinin korozyon direncini arttırabilir ve kalıp yüzeyinin kimyasal maddeler tarafından aşınmasını önleyebilir. Kimyasal oksidasyon, kalıbın oksidan içeren bir çözelti içerisine yerleştirilmesi ve belirli bir sıcaklık ve sürede kalıbın yüzeyinin oksidan ile reaksiyona girerek bir oksit tabakası oluşturmasıdır. Termal oksidasyonla karşılaştırıldığında kimyasal oksidasyon, oksit tabakasının kalınlığını ve tekdüzeliğini kontrol edebilir, böylece kalıp yüzeyinin özelliklerini daha iyi ayarlayabilir.
Oksit tabakası iyi bir korozyon direncine sahiptir ve kalıp yüzeyini kimyasal erozyondan koruyabilir, böylece kalıbın stabilitesini ve güvenilirliğini artırabilir. Aynı zamanda oksit tabakası kalıp yüzeyinin sertliğini de arttırıp aşınma direncini iyileştirerek kalıbın ömrünü uzatabilir.